Blogia
Estratexias de intervención na convivencia escolar para mellorar a calidade educativa.

Sesión 6: Reflexionando sobre a autoestima.

MARTES, 19 DE FEBREIRO DE 2008

Nesta sesión, como nos centramos no Power Point na anterior, falaremos do vídeo

ORDE DO DÍA:

  • Visionado do http://video.google.com/videoplay?docid=-3027108692232550130
  • Debate referido ao vídeo.
  • Lectura de Becoña, E et al. (2005): Como mellorar o meu comportamento. A Coruña, Nova Galicia Edicións.
  • Lectura de Becoña, E et al (2007): Non estou só. Vigo, Nova Galicia Edicións.
  • Posta en común.
  • Pautas educativas para mellorar a autoestima do alumnado dende a modificación da conducta e a socialización. 

 

 

7 comentarios

Coordinador -

Es habitual lo que tu dices cuando los padres se empeñan en 'crear un superdotado' y se le exige a los niños mucho más de lo que pueden. En la vida adulta las personas así educadas acaban siendo prepotentes, inseguras y no saben bien cual son sus posibilidades. Se traduce en inmadurez personal.

Rodrigo Díaz -

En relación co efecto Pigmalión coido que debemos ter moito coidado. Explícome: non debemos caer en crear falsas expectativas, tanto no referido ós alumnos e alumnas como en nosoutros mesmos. Coñezo algún caso, sobre todo no ambiente familiar, en que as excesivas expectativas dos proxenitores, crearon verdadeiros traumas nos seus fillos ou fillas. Non nos enganemos nós, nin enganemos o alumnos ou familia.
Xa falaremos desto, se vós parece.

Coordinador. -

EFECTO PIGMALION
¿QUÉ ES?
Las expectativas de los padres y madres con sus hijos/as y de los y las docentes con el alumnado tienden a cumplirse. Se trata del efecto Pigmalion, causado por la influencia de las expectativas positivas o negativas sobre las personas, pudiendo influir tanto que al final acaban por creerse las expectativas de manera que si son positivas produce motivación (en el alumno/a) o si son negativas produce desmotivación.

UN EJEMPLO.
Un ejemplo de expectativas que se cumplen es el experimento Rosenthal que pasó un test de inteligencia a varias clases. Sin corregirlo, seleccionó aleatoriamente a un 20% de cada clase y dijo a los y las docentes que ese 20% era el que tenía una inteligencia superior y que obtendrían mayores calificaciones. A final de curso habían aumentando su cociente intelectual 4 puntos con respecto al resto de compañeros porque cuando se espera más de una persona se le ofrece más atención, más información, se le exige más y se les da más oportunidades para hacer preguntas. Y esto se debe al clima afectivo que se crea. Por eso las expresiones del tipo: ‘Desde el primer día ya sé quien va a pasar de curso o va a repetir’ que a veces escuchamos a menudo se cumplen.

¿CÓMO INFLUYE EN LOS/AS NIÑOS/AS?
Es normal que respondamos a las expectativas que se tienen de nosotros, sobre todo en los primeros años de vida que somos fácilmente influenciables y dependemos del cariño y opinión de los adultos/as.

¿QUÉ PODEMOS HACER?
En conclusión: es importante la actitud del docente hacia el alumno/a, pues con sus preferencias y expectativas hará que la relación sea más positiva o negativa sacando mucho más partido de aquel alumno/a que vea más capaz. Por lo tanto, cuánto más positivas sean nuestras expectativas hacia todos y cada uno de nuestros alumnos, más favoreceremos que den todo de sí.

Coordinador -

COMO MELLORAR O MEU COMPORTAMENTO.

Da lectura deste libro, sacamos varias ideas aplicables a calquera neno ou adulto.

En primeiro lugar, temos que ter en conta que somos persoas, polo tanto, somos seres con capacidade para pousar; eso nos fai seres libres. Pero a liberdade non significa actúar únicamente como nos apeteza, temos que respectar unhas normas básicas con respecto aos demáis. As normas son necesarias en calquera sociedade, senón sería un caos.
Temos que ter en conta que cada dereito leva asignada unha obriga.
Debemos respectar e obedecer as figuras de autoridade que existen en tódalas sociedades que existen en tódalas sociedades democráticas. Incluso nas sociedades animais hai normas.

Como conclusión:
Aínda que nos custe, para unha boa convivencia debemos respectar as normas básicas de comportamento e convivencia.
Só así seremos verdadeiramente libres e persoas de verdade.

Coordinador -

NON ESTOU SÓ.

Da lectura deste libro sacamos varias ideas que lle podemos transmitir aos nosos alumnos/as.

Sempre precisamos dos demáis, porque nos sós non somos capaces de cubrir as nosas necesidades. E especialmente porque cos outros podemos establecer relacións afectivas. E ademáis porque nós sós ás veces non somos capaces de resolver os problemas e necesitamos axuda.
Polo tanto, precisamos doutras persoas e as outras persoas precisan de nós.
- Debemos intentar sempre ver as cousas positivas.
- Facer actividades que nos resultan agradables.
- Aprender a solucionar os problemas que nos vaian aparecendo.
- Intentar relacionarnos de xeito agradable cos demáis para que os demáis sexan agradables con nós.
- Aprender a sorrir, no se precisa razón especial.

CONCLUSIÓN: Temos que ter presente que sempre hai preto de nós, persoas que nos queren e que fan que non nós sintamos sós.

Xaime -

.estou dacordo co teu comentario sobre o video de Segura.

.


.

Coordinador -

Modelo de Competencia Social. Manuel Segura. Programa de convivencia.
1. OBJETIVOS.
Dos necesidades sentidas:
 Eliminar la violencia escolar del agresivo.
(El agresivo es aquel que viola los derechos de los demás para conseguir lo que pretende y da problemas al convertirse en agresor).
 Enseñar a defenderse al pasivo.
(Pasivo es aquel que no sabe protestar y defenderse por inhibición. Acaba por convertirse en víctima. En el peor de los casos se pasa al bando agresor).
2. MÉTODO.
El método del MCS es sentido común organizado y sistematizado. Es hacer lo que buenamente hacemos, pero de manera sistemática. Y se basa en tres cosas:
Para ser persona, una persona:
a) Tiene que pensar.
b) Debe tener algunos principios morales.
c) Debe tener educación emocional.
Manuel Segura en esta línea explica:
A) Tiene que pensar: Una persona para saber que está haciendo mal tiene que pensar que lo que hace está mal. Por ejemplo: de poco vale decirle a un chico que no le pegue a otro porque no le gustaría; si no lo hacemos sistemáticamente, o si no lo hacemos pensar, ya que cae en saco roto.
B) Debe tener algunos principios morales. No sólo tiene que pensar, pues hai personas muy inteligentes que piensan muy bien, pero para hacer daño, estafar, engañar, aprovecharse del otro. Por eso, con pensar no es suficiente, hay que tener unos principios morales no necesariamente con connotación religiosa. Estos principios son:
a. Respeto
b. Justicia
c. Lealtad
d. Amistad
e. Compasión
f. Solidaridad
g. Amor
Son valores morales fundamentales que la humanidad ha descubierto con mucho esfuerzo. Por ejemplo: si para un chico su valor y objetivo en la vida es ganar dinero y le da igual que sea trabajando, que vendiendo drogas (destroza la salud y la familia) o vendiendo armas (sin tener en cuenta que quien las compre vaya a matar). El modo de ganar dinero para él es lo de menos y eso es dañino para la sociedad.
C) Debe tener educación emocional. Muchas veces, lo emocional s opone a lo racional. Es el caso de:
a. La ira. La falta de autocontrol hace decir algo de lo que se va a arrepentir y que sabiendo que no debe decir (desde lo racional) lo dice desde lo emocional.
b. El miedo. Propio de las fobias (aracnofobia, claustrofobia) que paraliza a las personas y se inhiben por lo emocional aunque es irracional.
c. La depresión. Es una epidemia actual.
3. CONCLUSIÓN:
Un buen programa de convivencia será bueno y completo si tiene los tres elementos antedichos y no le falta ninguno. Estos elementos son:
 Cognitivo: Saber pensar.
 Moral: Tener valores.
 Emocional: Controlar las emociones.
Y la interrelación de estos tres elementos lleva al cuarto:
 Las habilidades sociales (saber relacionarse) y asertividad (ni violencia, ni cobardía).